ထားဝယ္သားေလးmwrn

ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္းစိန္ေခၚမွဳမ်ား

၂၀၁၁ ခုႏွစ္သို႔ ဝင္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ ကုန္သည္ပြဲစားမ်ား၊ အသိပညာရွင္မ်ား၊ အတတ္ပညာရွင္မ်ား၊ မီဒီယာမ်ားသာမက သာမန္ျပည္သူမ်ားပါ စိတ္၀င္စားေနသည္မွာ ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္းကိစၥျဖစ္သည္။ တဆက္တည္းတြင္ အထူးစီပြားေရးဇုန္ စီမံကိန္းလည္း အပါအဝင္ျဖစ္သည္။

ထိုစီမံကိန္းကို အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၈၆၀၀ ေက်ာ္ အကုန္အက်ခံကာ တည္ေဆာက္မည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အႀကီးမားဆံုး ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈျဖစ္လာမည့္ စီမံကိန္း ျဖစ္ေသာ္လည္း နအဖ စစ္အစိုးရသည္ ျပည္သူအား အသိေပးျခင္း လံုးဝ မျပဳလုပ္ခဲ့ေပ။ ၎တို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ သတင္းဌာန၊ မီဒီယာမ်ားမွလည္း ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္း မရွိေပ။

မည္သူမဆို ကိုယ့္ေဒသ အမွန္တကယ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာမည္ဆုိလွ်င္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႀကိဳဆိုၾကေပလိမ့္မည္။ ဂုဏ္ယူၾကေပလိမ့္မည္။ ထားဝယ္ေဒသရွိ ျပည္သူမ်ားသည္လည္း ဝမ္းေျမာက္ ဂုဏ္ယူခ်င္ၾကသူမ်ား ျဖစ္မည္သာ။

သို႔ေသာ္ ထို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို မည္သူေတြက မည္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ၾကသည္၊ မည္သို႔ေသာ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို ေမွ်ာ္ကိုး၍ လုပ္ကိုင္ၾကသည္၊ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံၾကသည္ကိုမူ အထူးသတိျပဳရန္ လုိပါသည္။

ေသခ်ာသည္မွာ ထိုေဒသရွိ ေရေျမ သယံဇာတမ်ား အေျမာက္အမ်ား ေပးဆပ္လိုက္ရေပေတာ့မည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္၊ ထိုေဒသရွိျပည္သူမ်ားအတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူး မည္မွ်ရရွိမည္ကိုမူ အေသအခ်ာ ဆန္းစစ္ရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။

ေရေျမ သယံဇာတမ်ားအျပင္ ဘာသာစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ႐ိုးရာဓေလ့ထံုးစံမ်ားကိုပါ ေပးဆပ္ရမည္ကိုမူ မည္သူမွ် သေဘာတူႏုိင္မည္မဟုတ္ေပ။ ထားဝယ္ေဒသရွိ ျပည္သူမ်ားသည္လည္း သေဘာတူႏုိင္ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။

ေရေျမသယံဇာတမ်ားနဲ႔ ထားဝယ္ေဒသ

ထားဝယ္ေဒသဆိုသည္မွာ ဟိုးယခင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက ေရေျမသယံဇာတ မ်ားစြာပိုင္ဆိုင္သည့္ ေဒသတခု ျဖစ္ေပသည္။

ထားဝယ္ေဒသရွိ ဟိႏၵား၊ ကံေပါက္၊ ဟာျမင္းႀကီး သတၱဳတြင္းမ်ားသည္ ခဲမျဖဴ၊ အၿဖိဳက္နက္ အမ်ားဆံုးထြက္ရွိေသာ နယ္ေျမမ်ားျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ေရႊေၾကာမ်ားလည္း ေတြ႔ရွိထားေသာေဒသ ျဖစ္သည္။ ရာဘာၿခံ၊ ကြမ္းၿခံ အေျမာက္အမ်ားရွိသည္။ သဘာဝပုလဲ အေကာင္းဆံုးထြက္ရွိေသာ ေဒသျဖစ္ၿပီး ေရလုပ္ငန္းတြင္လည္း ေမြးျမဴေရးစီမံကိန္း အမ်ားအျပားရွိေသာ ေဒသလည္း ျဖစ္သည္။ ေက်ာက္နီေမာ္ ပုစြန္ေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းသည္လည္း တနသၤာရီတိုင္းတြင္ အႀကီးဆံုးေမြးျမဴေရးစခန္းတခု ျဖစ္သည္။

၁၉၈၇ ခုႏွစ္တြင္ တနသၤာရီကမ္း႐ိုးတန္း ေရလုပ္ငန္းအားလံုး၏ ဝင္ေငြ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွာေပးမည့္ ေရငန္ ပုစြန္ေမြးျမဴေရး စီမံကိန္းႀကီးတခုကို ေလာင္းလံုၿမိဳ႕နယ္၊ ျပင္ႀကီးကြ်န္းတြင္ စတင္အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့ဖူးသည္။ တကန္လွ်င္ ၁၂၅ ဧကရွိေသာ ကန္ ၆ ကန္ တည္ေဆာက္မည္ျဖစ္ၿပီး ဒီေရအတက္အက်ေပၚ မူတည္၍ သဘာဝျဖင့္ အလိုအေလ်ာက္ ေရလဲလွယ္ေသာစနစ္ကို အသံုးျပဳမည့္ စီမံကိန္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေရး မတည္ၿငိမ္မႈေၾကာင့္ အာရွဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဘဏ္ (ADB) မွ ေခ်းေငြရပ္ဆိုင္းလိုက္သည့္အတြက္ စီမံကိန္းပ်က္သြားခဲ့ရသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အေကာင္းဆံုး ပင္လယ္ကမ္းေျချဖစ္သည့္ ေမာင္းမကန္ ကမ္းေျခရွိသည့္ေဒသလည္း ျဖစ္သည္။ သဲေသာင္ျပင္ က်ယ္ေျပာျခင္း၊ သဲျဖဴျခင္း၊ ၾကည္လင္ေသာ ေရျဖစ္ျခင္း၊ ေျပျပစ္ေသာ ကမ္းေျချဖစ္ျခင္း၊ ေရခ်ိဳတြင္းမ်ားရွိျခင္း၊ ေရပူစမ္းရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အနားယူရန္အေကာင္းဆံုး ကမ္းေျခအခု၏ သြင္ျပင္လကၡဏာႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ေနရာပင္ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား သြားလာခြင့္ မျပဳျခင္း၊ ေခတ္မီေသာ အပန္းေျဖစခန္းတခုအျဖစ္ တည္ေဆာက္မႈ မျပဳျခင္း၊ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းမႈ မရိွျခင္း၊ အာဏာပိုင္မ်ားက ဘန္ဂလိုပိုင္ရွင္မ်ားအား ျပန္လည္ မြမ္းမံခြင့္ မျပဳခဲ့ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ေမာင္းမကန္ကမ္းေျခမွာ ထင္ရွားျခင္း မရွိခဲ့ေခ်။

ထားဝယ္ေဒသသည္ မိမိဘာသာစကား သီးသန္႔ျဖင့္ ေျပာဆိုေသာ ေဒသတခုျဖစ္သည္။ ထားဝယ္တိုင္းရင္းသားမ်ားတြင္ ႐ိုးရာအ၀တ္အစား၊ အစားအေသာက္၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးစံမ်ား သီးျခားရွိၿပီး ေအးခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ေသာ လူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ အမ်ားစုက ဗုဒၶဘာသာ ကိုးကြယ္ၿပီး တျခားဘာသာ ကိုးကြယ္သူလည္း အနည္းငယ္ရွိသည္။ ကရင္၊ မြန္၊ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားလည္း ရွိၿပီး တတူတကြ ပူးေပါင္းေနထိုင္ၾကသည္။

စီးပြားေရးအရ ေရလုပ္ငန္း၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္း၊ ရာဘာၿခံ၊ ကြမ္းၿခံ၊ ဒူးရင္းၿခံမ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ျခင္း၊ သတၱဳတြင္းမ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ျခင္းအျပင္ ထိုင္းႏုိင္ငံႏွင့္ ကူသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားလည္း လုပ္ကိုင္ၾကသည္။

ထားဝယ္ေဒသသည္ သဘာဝက ေပးထားေသာ အေမြအႏွစ္မ်ား ႂကြယ္ဝသည့္ ေဒသတခုျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဉာဏ္အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးစြာျဖင့္ စီမံေဆာင္ရြက္မည္ဆုိလွ်င္ ထားဝယ္ေဒသ တခုတည္းအတြက္သာမက ျမန္မာတႏုိင္ငံလုံး ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ပါ အေရးပါသည့္ အခန္းက႑တြင္ ရွိေနမည့္ေဒသတခု ျဖစ္ေပသည္။

ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္း
၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ကြ်မ္းက်င္သည့္ ပညာရွင္မ်ားက ထားဝယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ရန္ ကနဦးေလ့လာမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ Italian-Thai Development ကုမၸဏီႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရတို႔ နားလည္မႈစာခြ်န္လႊာ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကသည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွ စ၍ ကနဦးေလ့လာမႈအဆင့္ (Initial phase)၊ စမ္းသပ္ကြင္းဆင္းအဆင့္ (Preparation Phase)ႏွင့္ တည္ေဆာက္မႈ အဆင့္ ၁ (Construction Phase 1)၊ အဆင့္၂ (Construction Phase 2)၊ အဆင့္၃ (Construction Phase 3) ဟူ၍ အဆင့္ ၅ ဆင့္ခြဲ၍ စီမံကိန္းေရးဆြဲခဲ့သည္။

စမ္းသပ္ကြင္းဆင္းအဆင့္သည္ ၂၀၀၈ ဇြန္လ မွ ၂၀၀၉ ႏွစ္ကုန္အထိ တႏွစ္ခြဲ စီမံကိန္းျဖင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ တာဝန္ရွိသူမ်ားအၾကား မူေဘာင္သေဘာတူညီမႈစာခ်ဳပ္ (Concession signing) ကို ၂၀၀၉ ႏို၀င္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကသည္။

တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္း အဆင့္ ၁ ကို ၂၀၁၀ မွ ၂၀၁၄ အထိ ၅ ႏွစ္စီမံကိန္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အဆင့္ ၂ ကို ၂၀၁၃ မွ ၂၀၁၇ အထိလည္းေကာင္း၊ အဆင့္ ၃ ကို ၂၀၁၅ မွ ၂၀၁၉ အထိလည္းေကာင္း အသီးသီးစီမံကိန္းခ် အေကာင္အထည္ ေဖာ္သြားမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စီမံကိန္းမွာ ၂၀၁၀ မွ ၂၀၁၉ အထိ ၁၀ ႏွစ္အတြင္း ၿပီးစီးေအာင္ တည္ေဆာက္မည့္ စီမံကိန္းျဖစ္သည္။

ထားဝယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္း အဆင့္ဆင့္ျပဇယား

လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးအေနျဖင့္ ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း၊ စက္မႈဇုန္နယ္ေျမႏွင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံ ကန္ခ်နပူရီသို႔ သြယ္တန္းေဖာက္လုပ္မည့္ ၁၀၅ မိုင္အရွည္ရွိ ၈ လမ္းသြား စူပါဟိုင္းေဝးကားလမ္း၊ ရထားလမ္း၊ ဓာတ္အားလိုင္းမ်ား၊ ေရနံ၊ သဘာ၀ပိုက္လိုင္းမ်ား ပါ၀င္ၿပီး နယ္ျခားဝင္ထြက္ဇုန္တို႔ ပါဝင္သည္။ ထို ဆက္သြယ္ တည္ေဆာက္ေရးဆိုင္ရာ စီမံကိန္းမ်ားကို ႏွစ္ ၆၀ သက္တမ္းရွိ BOT (တည္ေဆာက္၊ လုပ္ကိုင္္၊ လႊဲေျပာင္း) စနစ္ျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မည္ ျဖစ္သည္။